M.3 Wat zegt de Bijbel over militairen?
Wanneer enkele militairen naar Johannes de Doper komen en hem vragen wat ze moeten doen, zegt hij dat ze als soldaten een eerlijk leven moeten leiden (Lucas 3,14). Dus zegt hij niet dat ze hun wapens moeten neerleggen of het leger moeten verlaten. Terwijl sommige teksten in het Oude Testament lijken te beweren dat God oorlog wil, moeten we deze teksten altijd lezen in het licht van Jezus’ boodschap van liefde in het Nieuwe Testament.
Het Nieuwe Testament geeft verschillende voorbeelden van christelijke soldaten en officieren die diepgelovig zijn en toch militair blijven (Mattheüs 8,8-13). Aan de voet van het kruis, belijden de soldaten die de afschuwelijke dood van Jezus hebben gezien samen met hun officier hun geloof: “Waarlijk, Hij was een Zoon van God.” (Mattheüs 27,54).
Hoe lees je “Gij zult niet doden”?
De Heer Jezus herinnert ons aan het gebod: "Gij zult niet doden" (Mt. 5,21). Hij bidt hiermee om vrede voor het hart en veroordeelt de dodelijke gramschap en de haat als immoreel: Gramschap is een verlangen zich te wreken. "Wraakzucht omwille van het kwaad van iemand die men moet straffen, is ongeoorloofd". maar het is lovenswaardig een straf op te leggen "ter bestrijding van de ondeugd en het handhaven van de rechtsorde". Als de gramschap zo ver gaat dat men bewust wenst zijn naaste te doden of zwaar te verwonden, dan is dit een ernstig vergrijp tegen de naastenliefde en betekent het een doodzonde: de Heer zegt: "Al wie vertoornd is op zijn broeder, zal strafbaar zijn voor het gerecht" (Mt. 5,22) [CKK 2302].
Wat betekent het om “je vijanden lief te hebben”?
De opzettelijk gewilde haat is in strijd met de liefde. De naaste haten is een zonde, wanneer men hem opzettelijk kwaad wenst te berokkenen. De naaste haten is een zware zonde, wanneer men hem opzettelijk zwaar kwaad wil berokkenen. "Welnu ik zeg u: bemint uw vijanden en bidt voor wie u vervolgen, opdat gij kinderen moogt worden van uw vader in de hemel..." (Mt. 5,44-45) [CKK 2303].
Wat zegt de Bijbel over vrede?
De aardse vrede is beeld en vrucht van de vrede van Christus , de Messiaanse "vredevorst" (Jes. 9,5). Door zijn bloed, op het kruis vergoten, heeft Hij "in zijn eigen vlees de vijandschap gedood" (Ef. 2,16)). 5 Hij heeft de mensheid met God verzoend en van zijn Kerk het sacrament van eenheid van de mensheid en van de vereniging met God gemaakt. "Hij is onze vrede" (Ef. 2,14). Hij heeft hen "die vrede stichten" zalig verklaard (Mt. 5,9) [CKK 2305].
“Vrede is niet alleen de afwezigheid van oorlogvoering, gebaseerd op een precair machtsevenwicht; zij wordt gevormd door inspanningen die dag na dag worden gericht op de vestiging van het geordende universum, gewild door God, met een meer perfecte vorm van gerechtigheid onder de mensen” [Paus Paulus VI, Populorum Progressio, 76).
