M.7 Wat als aan mij als soldaat wordt verteld dat ik iets moet doen dat niet goed voelt?
Over het algemeen is het aan de wettelijke autoriteit om de regels vast te stellen, en we moeten deze volgen (Romeinen 13,4). En de strijdkrachten worden ingesteld om de wet bij iedereen te helpen handhaven. Maar soms is de wet of het ontvangen bevel moreel onjuist. In dat geval is het de taak van elke militair om te weigeren te gehoorzamen. Hetzelfde geldt voor groepsdruk en pestgedrag: je moet persoonlijke verantwoordelijkheid nemen.
Je geweten is als een antenne die je helpt te onderscheiden of er iets mis is. Een goede vuistregel die je waarschuwt om voorzichtig te zijn, is: ‘Als het verkeerd voelt, is het meestal verkeerd’. Het is duidelijk dat de context van je missie belangrijk is: hoewel het misschien verkeerd voelt om je familie te verlaten en je natie te verdedigen, is het misschien nog steeds de juiste keuze. Bid bij twijfel om Gods leiding en maak gerust een praatje met je aalmoezenier.
Wanneer is het moreel toegestaan militair geweld te gebruiken?
Het gebruik van militair geweld is moreel gerechtvaardigd door de gelijktijdige aanwezigheid van de volgende voorwaarden:
- zekerheid dat de geleden schade duurzaam en ernstig is;
- ondoeltreffendheid van elk vreedzaam alternatief;
- gegronde kansen op succes;
- afwezigheid van erger kwaad, rekening houdend met de huidige kracht van de vernietigingswapens. [CCKK 483].
Wanneer is de inzet van militair geweld toegestaan?
De inzet van militair geweld is alleen in het uiterste noodgeval mogelijk. De volgende criteria gelden voor een ‘rechtvaardige oorlog’:
(1) Een volmacht door de verantwoordelijke autoriteit;
(2) Een terechte reden;
(3) Een rechtvaardige bedoeling;
(4) Oorlog moet de laatste mogelijkheid zijn;
(5) De toegepaste middelen moeten in verhouding staan;
(6) Er moet uitzicht op succes bestaan [Youcat 399].
Wie heeft bij oorlogsgevaar de verantwoordelijkheid om te beslissen over het gebruik van geweld?
Die verantwoordelijkheid komt toe aan het prudente oordeel van de regering, die tevens het recht heeft aan de burgers de plicht tot nationale verdediging op te leggen, met behoud van het persoonlijk recht op het gewetensbezwaar, dat dan geldend gemaakt wordt door een andere vorm van dienst aan de menselijke samenleving te verrichten. [CCKK 484].
Wat is het recht en de plicht van de autoriteit bij oorlogsdreiging?
Overheden hebben in dit geval het recht en de plicht om burgers de verplichtingen op te leggen die nodig zijn voor nationale defensie. Degenen die gezworen zijn om hun land te dienen in de strijdkrachten zijn dienaren van de veiligheid en vrijheid van naties. Als ze hun plicht eervol vervullen, dragen ze echt bij aan het algemeen welzijn van de natie en het behoud van de vrede [CKK 2310].
“Gehoorzaamheid aan civiele autoriteiten is nooit een gehoorzaamheid die aan hen als mens wordt gegeven. Het is in werkelijkheid een eerbetoon aan God, de voorzienige Schepper van het universum, die heeft bepaald dat de omgang van mensen met elkaar wordt gereguleerd in overeenstemming met die volgorde die hij zelf heeft vastgesteld ... Regeringsautoriteit is daarom een postulaat van de morele orde en komt van God. Dientengevolge kunnen wetten en besluiten die in strijd zijn met de morele orde en dus met de goddelijke wil, geen bindende kracht in het geweten hebben, want “men moet God meer gehoorzamen dan de mensen” (Hand 5,29)” [Paus Johannes XXIII, Pacem in Terris, 11 april 1963, 50-51].
