3.11 Jaką modlitwą jest „Ojcze nasz”?

Ojcze nasz jest „streszczeniem całej Ewangelii" (Tertulian), „najdoskonalszą z modlitw" (św. Tomasz z Akwinu). Umieszczona wcentrum Kazania na Górze (Mt 5-7), przedstawia w formie modlitwyistotną treść Ewangelii. [KKKK 579]

Zaimek „nasz" wyraża całkowicie nową relację do Boga. Kiedy modlimy się do Ojca, adorujemy Go i wielbimy z Synem i z Duchem Świętym. Jesteśmy w Chrystusie „jego" ludem, a On jest „naszym" Bogiem od teraz i na całą wieczność. Mówimy Ojcze „nasz", ponieważ Kościół wChrystusie jest wspólnotą mnóstwa braci, których ożywia „jeden duch ijedno serce" (Dz 4,32). [KKKK 584]

Modlitwa Pańska zawiera siedem próśb do Boga Ojca. Trzy pierwsze, teologalne, prowadzą nas do chwały Ojca: właściwą cechą miłości jest przede wszystkim myśleć o Tym, którego kochamy. Wskazują nam, o co w sposób szczególny powinniśmy modlić się: o uświęcenie Jego imienia, przyjście Jego Królestwa i wypełnienie woli Bożej. Cztery pozostałe prośby przedstawiają Ojcu miłosierdzia nasze nędze i nasze oczekiwania. Prosimy Go, aby nas karmił, aby nam przebaczył, pozwolił przezwyciężyćpokusy i wyzwolił nas od Złego. [KKKK 587]

Prosimy Boga Ojca, by niepozostawił nas samych i we władaniu pokusy. Prosimy Ducha Świętego, abyśmy umieli rozróżniać, z jednej strony między próbę, konieczną do wzrostu w nas dobra, a pokusę, która prowadzi do grzechu i śmierci, i z drugiej strony między być kuszonym a przyzwolić na kuszenie. Prośba ta jednoczy nas z Chrystusem, który przezwyciężył pokusy dzięki swojej modlitwie. Wzywa nas do czujności i wytrwania aż do końca. [KKKK 596]

Ojcze nasz, któryś jest w niebie,
święć się imię Twoje,
przyjdź królestwo Twoje,
bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. 
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.
I odpuść nam nasze winy,
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
I nie wódź nas na pokuszenie,
ale nas zbaw ode Złego.
Amen.

Po łacinie:

Pater noster, qui es in caelis;
sanctificetur nomen tuum; adveniat regnum tuum,
fiat voluntas tua, sicut in caelo et in terra.
Panem nostrum quotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.
Quia tuum est regnum, et potestas, et gloria
in saecula. Amen.

Ojcze nasz jest jedyną modlitwą, której Jezus sam nauczył swoich uczniów (Mt 6 , 9-13; Łk 1 1 , 2-4). Z tego względu Ojcze nasz nazywa się również Modlitwą Pańską. Chrze­ ścijanie wszystkich wyznań modlą się nią codziennie, zarówno podczas liturgii, jak też prywatnie. Dodatek „Bo Twoje jest królestwo i potęga i chwała na wieki" wzmiankowany jest już w Nauce Dwunastu Apostołów (Didache, ok. 150 r. po Chr.) i może być dołączany do Ojcze nasz. [Youcat 511]

Odważamy się zwracać do Boga „Ojcze", gdyż Jezus powołał nas do bycia blisko Niego i uczynił nas dzieć­mi Bożymi. We wspólnocie z Nim, który „jest w łonie Ojca" (J 1, 18) ośmielamy się wołać: „Abba, Ojcze!". [Youcat 515]

„Ojcze nasz" pozwala nam z wielką radością odkryć, że jesteśmy dziećmi jednego Ojca. Naszym wspólnym powołaniem jest wychwalać naszego Ojca i żyć razem, jakbyśmy mieli „jedno serce i jedną duszę" (Dz 4, 32).

Ponieważ Bóg Ojciec kocha każde ze swoich dzieci taką samą, wyłączną miłością, jak byśmy byli jedyną istotą cieszącą się Jego sympatią, powinniśmy w zupełnie nowy sposób odnosić się nawzajem do siebie: pełni pokoju, szacunku, uwagi i miłości - tak, żeby każdy mógł być wywołującym radość cudem, którym jest w oczach Boga. [Youcat 517]

„Nie samym chlebem żyje człowiek, ale tym wszyst­ kim, co pochodzi z ust Boga" (Mt 4, 4 za Pwt 8, 3).

Ten fragment Pisma przypomina nam, że ludzie odczuwa­ją głód duchowy, którego nie da się zaspokoić środkami materialnymi. Można umrzeć z braku chleba, ale można też umrzeć, bo dostawało się tylko chleb. W naszym wnętrzu karmieni jesteśmy przez Tego, który ma „słowa życia wiecznego" (J 6 , 6 8 ) i pokarm, który się nie psuje (J 6 , 27) - świętą Eucharystię. [Youcat 523]

Pod pojęciem „Złego" w modlitwie „Ojcze nasz" nie kryje się jakaś negatywna duchowa siła czy energia, lecz Zło osobowe, które Pismo Święte zna pod imio­nami: kusiciel, ojciec kłamstwa, Szatan czy diabeł.

Nikt nie zaprzeczy, że zło na świecie jest niszczycielską siłą, że słyszymy nieraz diabelskie podszepty, że w hi­storii często zachodzą demoniczne procesy. Tylko Pismo Święte nazywa sprawę po imieniu: „Nie walczymy bowiem przeciw krwi i ciału, ale przeciwko zwierzchnościom i władzom, przeciwko władcom tego świata ciemności" (Ef 6 , 1 2 ). Prośba w Ojcze nasz o bycie zbawionym ode Złego zanosi przed oblicze Boga całą nędzę tego świata i błaga o to, żeby wszechmogący Bóg uwolnił nas od wszelkiego zła. [Youcat 526]

Chrześcijanie i Żydzi od najdawniejszych czasów kończą wszystkie swoje modlitwy słowem „Amen", mówiąc tym samym „Tak, niech tak będzie!".

Gdzie człowiek mówi „Amen" swoim słowom, swojemu życiu, swojemu losowi, radości, która go czeka, tam schodzą się niebo i ziemia. Tam jest on u celu: u Miłości, która nas na początku stworzyła. [Youcat 527]