4.41 A do të shkoni në ferr nëse kryeni vetëvrasje?

The end of life

Është shumë e trishtueshme kur dikush ndihet i detyruar të bëjë vetëvrasje, aktin përfundimtar të dëshpërimit. Është shumë e gabuar t'i japësh fund jetës tënde [> 4.38]. Në vend që të mbroni jetën që ju është dhënë nga Zoti, ju i jepni fund asaj dhe bëni një mëkat të rëndë. Sidoqoftë, vetëm Zoti i di arsyet më të thella që e bëjnë dikë të kryejë këtë veprim. Në pothuajse të gjitha rastet, personi nuk mund të jetë plotësisht përgjegjës.

 

Zoti e do edhe këtë person, pavarësisht veprimit të tij të tmerrshëm të dëshpërimit. Mbi të gjitha, ne mund të besojmë në dashurinë e mëshirën e Zotit dhe t'i lutemi atij që të rezervojë një vend në parajsë [> 1.45] për këtë person. Në të njëjtën kohë, kjo tregon se sa e rëndësishme është të mbështesim njerëzit që kanë mendime vetëvrasëse, për t'i ndihmuar ata të kuptojnë vlerën e jetës [> 4.26], të cilën ne duhet ta mbrojmë në të gjitha rrethanat.

Vetëvrasja është një mëkat i rëndë. Ata që vrasin veten shpesh nuk janë të ndërgjegjshëm për veprimet e tyre. Ne mund të shpresojmë & të lutemi që ata të shkojnë në parajsë.
The Wisdom of the Church

Çfarë ndalon Urdhërimi i pestë?

Urdhërimi i pestë ndalon, si në kundërshtim të rëndë me ligjin moral:

  • vrasjen direkte dhe të vullnetshme, si edhe bashkëpunimin në të;

  • abortin direkt, të dashur si qëllim ose si mjet, si dhe bashkëpunimin në të, me dënim shkishërimin, sepse qenia njerëzore qysh prej ngjizjes së saj, duhet të respektohet dhe të mbrohet në mënyrë absolute në tërësinë e vet;

  • eutanazinë direkte, që konsiston në të dhënit fund, me një akt ose një lëshim të një veprimi të duhur, të jetës së personave me aftësi të kufizuara, të sëmurë ose në prag të vdekjes;
  • vetëvrasjen dhe bashkëpunimin e vullnetshëm në të, që është një fyerje e rëndë ndaj dashurisë së drejtë për Hyjin, për vetveten e për të afërmin: përsa i përket përgjegjësisë, ajo mund të rëndohet për arsye të shkandullit ose të lehtësohet për shkak të çrregullimeve të veçanta psikike ose nga frika e madhe. [KKKP 470]

 

What sorts of attacks on human life are forbidden by the Fifth Commandment?

Murder and acting as an accomplice to murder are forbidden. Killing unarmed civilians during a war is forbidden. The abortion of a human being, from the moment of conception on, is forbidden. Suicide, self-mutilation, and self-destructive behavior are forbidden. Euthanasia—killing the handicapped, the sick, and the dying—is also forbidden.

Today people often try to get around the Fifth Commandment with seemingly humane arguments. But neither euthanasia nor abortion is a humane solution. That is why the Church is perfectly clear on these questions. Whoever participates in an abortion, forces a woman to undergo an abortion, or merely advises her to do so is automatically excommunicated—just as with other crimes against human life. If a psychologically ill person commits suicide, responsibility for the act of killing is often diminished and in many cases comly annulled. [Youcat 379]

This is what the Popes say

Sa njerëz të trishtuar, sa njerëz të trishtuar pa shpresë! Mendoni edhe për shumë të rinj që pasi kanë provuar  kaq shumë gjëra, nuk arrijnë të gjejnë një kuptim për jetën dhe zgjedhin vetëvrasjen si një zgjidhje. A e dini sa të rinj bëjnë vetëvrasje në botë sot? Një numër i madh. Pse? Ata nuk kanë asnjë shpresë. Ata kanë provuar kaq shumë gjëra dhe shoqërinë, e cila është mizore - është mizore! - nuk mund t'ju japë shpresë. Shpresa është si hiri: nuk mund të blihet, është një dhuratë e Hyjit. Ne duhet të ofrojmë shpresën e krishterë me dëshminë tonë, lirinë dhe gëzimin tonë. E tashmja e ofruar nga Zoti i hirit jep shpresë. [Fjalimi, 17 qershor 2013]