All Questions
prev
Poprzedni:1.49 Kiedy nadejdzie koniec czasów?
next
Następny:2.1 Czym jest Kościół? Kto jest w Kościele?

1.50 Jak ważne jest zmartwychwstanie?

Niebo, piekło czy czyściec?

Jezus umarł i powstał z martwych. Pokonał śmierć i obiecał, że my także zmartwychwstaniemy. To jest istota naszej wiary (1 Kor 15, 14)1 Kor 15, 14: A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara.. Już w Starym Testamencie Bóg obiecał swojemu ludowi życie wieczne (Ez 37, 5)Ez 37, 5: Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja wam daję ducha po to, abyście się stały żywe..

Po śmierci będziemy nadal żyli – miejmy nadzieję, że z Bogiem. Na końcu czasów odzyskamy swoje ciało. Wieczność z Bogiem rozpocznie się na dobre. Z wyjątkiem tych, którzy celowo i definitywnie sprzeciwią się Bogu, po zmartwychwstaniu będziemy w pełni szczęśliwi z Panem Bogiem w niebie na zawsze.

 

Zmartwychwstanie Jezusa to fundament naszej wiary: Syn Boży dotrzymał słowa! Dlatego my też możemy zmartwychwstać i żyć z Nim wiecznie.
Z mądrości Kościoła

Jaki jest sens i znaczenie zbawcze Zmartwychwstania?

Zmartwychwstanie jest szczytem tajemnicy Wcielenia. Potwierdza prawdę o Boskości Jezusa, jak również stanowi potwierdzenie tego wszystkiego, co Chrystus czynił i czego nauczał, oraz wypełnia wszystkie Boskie zapowiedzi. Zmartwychwstały Pan, zwycięzca grzechu i śmierci, jest zasadą naszego usprawiedliwienia i naszego zmartwychwstania: udziela nam daru łaski przybrania za synów, które jest rzeczywistym uczestnictwem w życiu jedynego Boga; potem, przy końcu czasów, ożywi nasze ciało. [KKKK 131]

Co zmieniło się na świecie w wyniku Zmartwychwstania?

Ponieważ śmierć nie jest już więcej końcem wszystkiego, przyszły na świat radość i nadzieja. Po tym jak śmierć „przestała panować” (por. Rz 6, 9) nad Jezusem, nie ma już władzy nad nami, którzy należymy do Jezusa. [Youcat 108]

Co stanie się z naszym ciałem i naszą duszą w chwili śmierci?

W śmierci, będącej rozdzieleniem duszy i ciała, ciało człowieka ulega zniszczeniu, podczas gdy jego dusza, która jest nieśmiertelna, idzie na spotkanie z Bogiem i trwa w oczekiwaniu na ponowne zjednoczenie ze swoim ciałem, kiedy zmartwychwstanie przemienione przy powtórnym przyjściu Pana. To, w jaki sposób nastąpi zmartwychwstanie, przekracza naszą wyobraźnię i nasze rozumienie. [KKKK 205]

Dlaczego wierzymy w zmartwychwstanie „ciała”?

Biblijne słowo „ciało” charakteryzuje człowieka w jego słabości i śmiertelności. Bóg jednakże nie traktuje ludzkiego ciała jako czegoś mniej wartościowego. W Jezusie Chrystusie sam przyjął ciało (wcielenie), aby odkupić ludzi. Bóg zbawia nie tylko ludzkiego ducha, ale zbawia całego człowieka, z ciałem i duszą. Bóg stworzył nas z ciałem i duszą. Na końcu świata nie pozostawi „ciała” ani całego stworzenia jak starej zabawki w kącie. W dniu ostatecznym wskrzesi nas w ciele – tzn. będziemy przemienieni, ale wciąż będziemy czuć się sobą. Również dla Jezusa to bycie w ciele nie było epizodem. Kiedy ukazał się jako Zmartwychwstały, uczniowie widzieli rany na Jego ciele. [Youcat 153]

Co dzieje się z nami, kiedy umieramy?

W momencie śmierci oddzielone zostają od siebie ciało i dusza. Ciało ulega rozkładowi, podczas gdy dusza idzie do Boga i oczekuje na ponowne zjednoczenie ze swoim wskrzeszonym ciałem w dniu ostatecznym. Sposób zmartwychwstania naszego ciała jest tajemnicą. Żeby to unaocznić posłużmy się przykładem: patrząc na tulipanową cebulkę, nie potrafimy poznać, w jak piękny kwiat rozwinie się w ciemnej ziemi. Podobnie nic nie wiemy na temat przyszłego wyglądu naszego nowego ciała. Paweł jest jednak pewien: „sieje się mało wartościowe, a zmartwychwstaje chwalebne” (1 Kor 15, 43a). [Youcat 154]

Co to znaczy „świętych obcowanie”?

Do wspólnoty świętych (komunii świętych) należą wszyscy ludzie, którzy swoją nadzieję pokładają w Chrystusie i przez chrzest przynależą do Niego, bez względu na to, czy już umarli, czy jeszcze żyją. Ponieważ jesteśmy w Chrystusie jednym ciałem, żyjemy w jednej wspólnocie obejmującej niebo i ziemię. Kościół jest wspólnotą większą niż myślimy. Należą do niego żywi i zmarli, bez względu na to, czy znajdują się w czyśćcu, czy przebywają w chwale Bożej; znani i nieznani; wielcy święci i niepozorni ludzie. Możemy nawzajem się wspierać ponad śmiercią. Możemy przywoływać imiona naszych patronowi ulubionych świętych, ale także naszych zmarłych, co do których wierzymy, że są już u Boga. I odwrotnie. Możemy przez naszą modlitwę dopomóc naszym zmarłym, znajdującym się jeszcze w czyśćcu. Każdy, kto czyni lub cierpi z Chrystusem i dla Chrystusa, przyczynia się dla dobra wszystkich. I odwrotnie: grzech każdego człowieka szkodzi całej wspólnocie. [Youcat 146]