2.25 Jak powstało życie monastyczne?
Rzymianie, sobory i ojcowie Kościoła
Już pośród pierwszych chrześcijan byli ludzie, którzy wybrali życie modlitwy, prostoty i wstrzemięźliwości (celibatu) oraz niesienie pomocy bliźnim. Kiedy ustały prześladowania i śmierci męczeńskie, wierni szukali innych sposobów, by oddać swe życie Bogu.
Niektórzy mnisi żyli w odosobnieniu jako pustelnicy. W 325 roku kilku pustelników zaczęło żyć we wspólnocie, w której podlegali przełożonemu. Taki był początek życia monastycznego. W późniejszych latach zakładano zakony zarówno męskie jak i żeńskie. Życie ich członków wypełniały modlitwa oraz nauka, studia medyczne, uprawa roli, a także pisanie i przepisywanie ksiąg.
Mnisi zaczęli żyć poza światem, w klasztorze, by poświęcić się wyłącznie Bogu poprzez modlitwę, czystość i wstrzemięźliwość.
